Drewno jest punktem wyjścia

W poprzednim tekście pisaliśmy o drewnie – teraz pora przyjrzeć mu się bliżej. Od zarania dziejów właśnie drewno stanowiło podstawowy surowiec, z którego wytwarza się meble.

Co ciekawe kiedyś, gdy możliwości korzystania z naturalnych zasobów planety było znacznie prostsze i mniej sformalizowane, praktycznie każdy mebel był wykonany z litego drewna. Różnice dotyczyły głównie gatunków.

Jeśli ktoś potrzebował stołu, wycinał drzewo, które mu odpowiadało, a następnie poddawał obróbce. Przez to umeblowanie prostych izb aż tak nie różniło się od umeblowania arystokracji, aż zaczęto traktować wyrób mebli w kategoriach artystycznych.

Stolarze, którzy potrafili pięknie rzeźbić w drewnie stawali się autorami mebli dla elit rządzących oraz osób zamożnych. Mogli swobodnie dobierać drewno, w którym pracowali, a ich umiejętności pozwalały nadawać poszczególnym meblom dowolne formy.

Cudowne rzeźbione zdobienia robiły wrażenie na salonach, podczas gdy prosty lud musiał się zadowolić znacznie prostszymi i skromniejszymi w wyrazie dobrami. Nikt jednak specjalnie nie narzekał, ponieważ drewno dawało spory komfort użytkowania każdemu, bez względu na stan.

Drewno bywa kapryśne i nie zawsze łatwo podporządkowuje się woli tych, którzy chcą je okiełznać i przetworzyć na coś zupełnie innego. Zależy to od wielu czynników, takich jak zawartość wody w materiale, jego twardość lub odmiana.

To powoduje, że do każdego kawałka drewna należy podchodzić indywidualnie i zawsze liczyć się z tym, że może się on zachować inaczej niż pierwotnie założyliśmy.